Początki zamku Grodziec sięgają średniowiecza. Przez pewien okres pozostawał własnością rodów książęcych, w czasie wojny trzydziestoletniej znalazł się w rękach szwedzkich, oblegali go również Rosjanie i Francuzi. Na początku XX wieku i w okresie międzywojennym mieściło się w nim muzeum. Zamek położony jest na bazaltowym wzgórzu, a otaczają go równiny i lasy. To właśnie tam rozegrała się fascynująca gra o władzę, którą teraz oglądać mogą widzowie.. W środowisku dokładnie odwzorowującym realia sprzed kilku wieków, biedni stają przeciwko bogatym walcząc o honor, cześć, zasady moralne, ale również o majątek i wpływy. Piętnaścioro uczestników zdecydowało się odbyć podróż w czasie – do epoki, gdy niesprawiedliwość była codziennością, a władza pozostawała w rękach garstki ludzi. Królestwo stanowi odizolowany mikroświat, a jego mieszkańcy żyją w tworzonej przez siebie cywilizacji. Przybysze pojawiający się w Królestwie nie wiedzą w jakich warunkach przyjdzie im działać i żyć. Niektórzy z nich są bogaci, inni biedni. Podlegają regułom obowiązującym w odległej przeszłości, a w walce o władzę i pozycję, ich honor, moralność oraz etyka poddawane są ciężkim próbom. Tylko jeden z uczestników otrzymuje szansę władania Królestwem i podejmowania decyzji ważnych dla dalszego rozwoju sytuacji. Walka o władzę rozstrzyga się zgodnie z zasadami, które obowiązywały w odległych epokach. Zwycięża więc ten, kto nie tylko przebrnie przez wyznaczone zmagania, ale równocześnie w najkorzystniejszy sposób potrafi sprawować władzę. Ten, kto po pokonaniu wszelkich przeszkód i konkurentów obejmie ostatecznie rządy, staje się prawowitym władcą Królestwa i zwycięzcą. Zmaganiami kieruje Mistrz Gry – Stefan Sauk, mający możliwość wpływania i kierowania wydarzeniami. Stefan Sauk jest jednym z najbardziej wszechstronnych szwedzkich aktorów. Doskonale znany zarówno filmowej jak i telewizyjnej publiczności. Występował w wielu programach TV, a ostatnio odniósł triumf w roli zgorzkniałego majora i weterana Haglunda w szwedzkim filmie „Hoted” („Groźba”). Publiczność szwedzka pamięta go też z ról teatralnych na scenach Sztokholmu np. z tytułowej postaci w „Cirano de Bergerac”.
[Grodziec.com]