Producenci amerykańskiego „Idola” przygotowują internetową wersję programu: „American Idol Underground”. Poprzez internetowe radio „American Idol Underground”, każdy będzie mógł zaprezentować własne piosenki z dowolnego repertuaru. Najpierw jednak trzeba będzie wnieść opłatę wynoszącą 50 dolarów, po czym każdy utwór pojawi się na antenie radia minimum 200 razy. Piosenki ocenią słuchacze, a najlepszy utwór z każdej kategorii (country, jazz, pop, rap, R&B, rock, muzyka religijna i elektroniczna) zostanie wyłoniony przez jurorów „American Idol”. Projekt wystartuje jesienią tego roku. Dla zwycięzców przewidziano nagrody.
W momencie, gdy zbliża się finał czwartej polskiej edycji „Idola”, w Niemczech rozpoczynają się castingi do trzeciej odsłony „Deutschland Sucht Den SuperStar”. W zmaganiach o prawo do nagrania płyty uczestniczyć będą osoby w wieku 16-30 lat. Poprzednią edycję widowiska oglądało 12,84 mln widzów tygodniowo, a finałowy odcinek osiągnął rekordowe udziały w rynku wynoszące 69,1%. Niemcy mogli także oglądać kilka zmodyfikowanych wersji „Idola”: „Teen Star” z udziałem nastolatków oraz „Pop Idol”.
Program „Idol” trafił do Stanów Zjednoczonych dosyć późno, bo dopiero w 2002 roku. Żadna z dużych stacji telewizyjnych nie wierzyła w powodzenie widowiska opartego na takiej formule. Wszystkie się rzecz jasna myliły. Zaryzykowała dopiero słabo oglądana sieć FOX, której wyniki poprawiają się tylko przy okazji transmisji rozgrywek footballowych. Kupiła pomysł, jednak pod warunkiem, że współtwórca formatu, zgryźliwy juror z wersji brytyjskiej i zarazem „pierwowzór” Kuby Wojewódzkiego, Simon Cowell będzie oceniał także amerykańskich uczestników. I właśnie w USA program okazał się największym przebojem. Nic więc dziwnego, że trochę z tego tortu chce uszczknąć sobie konkurencja. Telewizja ABC zapowiedziała emisję programu „Upadły Idol”, który ukazuje rzekomo skandalizujące kulisy realizacji popularnego widowiska. Ma się opierać na książce jednego z uczestników, w którym opisuje on szczegóły swojego romansu z jedną z jurorek, piosenkarką Paulą Abdul. Co ciekawe, amerykańska komisja nie ma w swych szeregach eksperta od emisji głosu. Abdul towarzyszą dwaj eksperci z długoletnim stażem w największych koncernach muzycznych. Widzowie zapewne pamiętają teledysk artyski z animowanym kotem do piosenki „Opposites Attract” i głośny skandal, kiedy okazało się, że jej głos jest wzmacniany zmiksowanym wokalem innej piosenkarki. Abdul zaprzecza tezom książki, a stacji ABC grozi procesem, jeśli zdecyduje się na emisję „Upadłego Idola”.
24 maja, w USA zakończyła się czwarta edycja muzycznego programu „American Idol”. Zwyciężczynią widowiska została Carrie Underwood. We wszystkich głosowaniach na uczestników oddano pół miliarda głosów. Przypomnijmy, że Stany Zjednoczone to pierwszy kraj, w którym powstały aż cztery edycje „Idola”. Już w tej chwili wiadomo, że powstanie także „American Idol 5”. Polska znajduje się na drugim miejscu pod względem ilości zrealizowanych edycji.
Mariah Carey nie została jurorem programu „American Idol”, ponieważ uznała, że nie potrafiłaby być nieuczciwa albo okrutna. Piosenkarka przyznaje, że Randy Jackson, który od dawna jest jurorem popularnego programu, proponował jej miejsce w jury, ale nie przyjęła jego oferty, ponieważ wiedziała, że nie czułaby się dobrze w roli sędziego. „Po prostu nie potrafiłabym być dla ludzi wredna i okrutna, a tego wymagałaby moja rola” – powiedziała gwiazda w wywiadzie dla MTV News. Carey skorzystała również z okazji, aby dogryźć zasiadającej w jury Pauli Abdul, która niezwykle rzadko pozwala sobie na kąśliwe komentarze: „Nie twierdzę, że Paula jest nieuczciwa, ale myślę, że ona zna się przede wszystkim na tańcu i choreografii, więc nie ma zbyt wiele do powiedzenia o muzyce i śpiewie”.
Za 81,5 miliona funtów, Simon Fuller (twórca programu „Idol”) sprzedał swoją firmę 19 Entertainment amerykańskiej spółce Sports Entertainment Enterprise (wkrótce ma istnieć pod nazwą CFX), kierowanej przez Roberta Sillermana. W ramach transakcji Fuller otrzyma 64,5 mln funtów, a także będzie miał 1,9 mln udziałów w Sports Entertainment Enterprises. W późniejszym czasie otrzyma dalsze 19,2 miliona funtów, które będzie mógł zamienić na udziały w firmie Sillermana. Fuller będzie również zasiadał w zarządzie CFX i odpowiadał za planowanie i realizację strategii kreatywnej spółki. Firma Simona Fullera miała w swoich rękach i obsługiwała wiele gwiazd muzycznych, programów telewizyjnych, jak też odpowiadała za strategię PR m.in. rodziny Beckhamów. Fuller stoi za światowym fenomenem girls bandu Spice Girls (którego sukces na całym świecie był ogromny) oraz jest twórcą widowiska „Pop Idol”, a także jego amerykańskiego odpowiednika: „American Idol”. Jego firma kierowała także karierą zwycięzców i finalistów obu programów, m.in. Willa Younga, Garetha Gatesa czy Kelly Clarkson.
Dwie najważniejsze brytyjskie partie starają się namówić Willa Younga, by zaśpiewał w ich kampaniach do zbliżających się wyborów parlamentarnych. O względy finalisty programu „Pop Idol” zabiegają Partia Konserwatywna i Partia Pracy. Young, który studiuje nauki polityczne na Exeter University, stwierdził, że jest zainteresowany propozycją, jednak nie może się zdecydować, z którym ugrupowaniem chciałby współpracować. „Zawsze interesowałem się polityką i sposobami rządzenia państwem” – przyznał piosenkarz. „Mógłbym nagrać taki utwór, ale nie potrafię dokonać wyboru. Zawsze chciałem, żeby moje poglądy polityczne pozostały moją prywatną sprawą. Jednak jeśli miałoby to zachęcić młodych ludzi do głosowania, może byłoby warto” – dodaje. Przypomnijmy, że w wyborach w 1997 roku laburzyści wykorzystali kompozycję „Things Can Only Get Better” duetu D:Ream, zaś torysi pomogli sobie jedną z piosenek zespołu Morcheeba. Tegoroczna elekcja do brytyjskiego parlamentu odbędzie się na początku czerwca.
Simon Cowell przewiduje, że program „Idol” może przyczynić się do zrujnowania kariery Alicii Keys. Juror przyznaje, że po trzech latach przesłuchiwania kandydatów na gwiazdy muzyki pop, ma już serdecznie dość największego hitu Keys – „Fallin”, ponieważ wiele uczestniczek wybiera właśnie tę piosenkę. „Zacząłem nienawidzić muzyki. Kiedy następny kandydat wchodzi do sali, jestem w stanie przewidzieć, że to będzie kolejna katastrofa, a ja będę musiał wysłuchać go do końca. Pytam, co zamierza nam zaśpiewać i oczywiście okazuje się, że będzie to 'Fallin’ Alicii Keys! Obawiam się, że nasz program przyczyni się do zakończenia jej kariery. Ja sam nie mogę już słuchać tej piosenki” – mówi Cowell. Wcześniej juror zakazał kandydatom na „Idola” wykonywania przeboju R. Kelly’ego „I Belive I Can Fly”, a teraz zastanawia się również nad rozszerzeniem zakazu na przebój Alicii.
Amerykański program „Idol”, którego trzecią edycję wygrała w maju Fantasia, wygrał także w kategorii najczęściej poszukiwanych reality shows w Internecie. W klasyfikacji ogólnej na miejscu drugim znalazła się Paris Hilton, a na trzecim wokalistka Jessica Simpson. Britney Spears, która trzy lata pod rząd była najbardziej poszukiwaną osobą w sieci, tym razem zajęła dopiero czwarte miejsce.
Will Young – zwycięzca pierwszej brytyjskiej edycji „Idola”, otrzymał nagrodę Digital Music Awards. Will został wyróżniony tytułem „Artysta Roku”, zostawiając w pokonanym polu Kylie Minogue, Blue i zespół Busted. Zaszczyt ten spotkał go drugi rok z rzędu. Najlepszym artystą żeńskim została grupa Girls Aloud, zaś wśród rockmanów triumfował Paul Weller. W kategorii najlepszego wideoklipu prezentowanego w Internecie Will Young musiał uznać wyższość zespołu The Streets. Wyróżniono obraz do piosenki „Blinded By The Lights”. Faithless zostali uznani „Najlepszym Artystą Muzyki Dance”. Wyróżnienia przyznano we wtorek, 19 października.
